Η ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΑΡΡΑΒΩΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ ΤΗΣ ΘΑΜΑΡ #ελληνωνσυνελευσις #ελλανιαδρωμενα

Ο ΑΡΡΑΒΩΝΑΣ Ή ΑΛΛΙΩΣ

Η "ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΩΝ ΜΝΗΣΤΗΡΩΝ"

ΣΤΟΝ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΤΕΛΕΤΗ ΠΟΥ ΤΕΛΟΥΝΤΑΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΩΣ Η ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΜΝΗΣΤΕΙΑΣ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΟΝ ΓΑΜΟ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΖΕΥΓΑΡΙΟΥ.

ΑΠΟ ΤΟ 1977 ΜΕ ΝΟΜΟ (590/1977, ΦΕΚ 146/31-5-1977, τεύχος Α, παρ.3) ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΤΗΣ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ. Η ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΡΑΒΩΝΑ ΩΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΥ ΕΘΙΜΟΥ, ΕΙΝΑΙ Η ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΤΩΝ ΑΡΡΑΒΩΝΩΝ ΣΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΟΧΗ. ΠΗΓΗ

ΑΣ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΣΤΗΝ "ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΩΝ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΩΝ" ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΕΑ.

ΕΙΝΑΙ Α-ΔΙΑ-ΝΟΗΤΟ ΟΤΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΣΑΑΚ ΚΑΙ Η ΡΕΒΕΚΚΑ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΞΕΔΩΣΕ Ο ΙΣΑΑΚ ΣΤΟΝ ΑΒΙΜΕΛΕΧ (ΒΑΣΙΛΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΦΙΛΙΣΤΑΙΩΝ) ΑΠΟΣΠΩΝΤΑΣ ΠΛΟΥΤΟ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΤΑΠΑΤΩΝΤΑΣ ΞΕΝΗ ΓΗ ...

ΔΙΑ-ΒΑΣΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 26 ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ (ΓΕΝΕΣΙΣ) ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ...

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 26- Ο ΙΣΑΑΚ ΣΤΑ ΓΕΡΑΡΑ - ΙΣΑΑΚ ΚΑΙ ΑΒΙΜΕΛΕΧ

ΕΠΙΣΗΣ

ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΠΡΟΚΑΛΕΙ Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΡΝΟΝΥΜΦΗΣ ΘΑΜΑΡ, ΠΟΥ ΤΕΚΝΟΠΟΙΗΣΕ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΘΕΡΟ ΤΗΣ ΤΟΝ ΙΟΥΔΑ (ΓΙΟ ΤΟΥ ΙΑΚΩΒ), ΟΠΟΥ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΜΕΝΗ ΣΕ ΠΟΡΝΗ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΚΑΛΥΜΜΕΝΗ ΜΕ ΠΕΠΛΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ !

ΑΡΑΓΕ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΦΟΡΟΥΝ ΟΙ ΝΥΦΕΣ ΠΕΠΛΟ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;

ΣΤΟ ΚΕΦ. 38 ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΓΕΝΕΣΙΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ !

ΜΑΛΙΣΤΑ,
ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΚΥΡΩΣΕΙ ΤΗΝ ΑΝΗΘΙΚΗ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗ
ΖΗΤΗΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΟΥΔΑ ΩΣ ΕΝΕΧΥΡΟ ΝΑ ΤΗΣ
ΔΩΣΕΙ ΕΝΑ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ ...

ΠΟΣΟ ΠΙΟ ΑΝΗΘΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ ΝΑ ΕΠΙΚΑΛΕΣΤΟΥΝ ΕΝΩΠΙΩΝ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ, ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΟΥΝ ΤΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΕΘΙΜΟ ΤΟΥ ΑΡΡΑΒΩΝΑ Ή ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΚΥΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΣΥΜΒΙΩΣΗ ΤΟΥΣ ;

Μετάφραση ακολουθίας αρραβώνα

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΩΝ ΔΑΚΤΥΛΙΔΙΩΝ
δηλαδή
ΤΟΥ ΑΡΡΑΒΩΝΑ

(δες το πρωτότυπο εδώ)

Μετά τή θεία Λειτουργία, ἐνῶ ὁ Ἱερέας βρίσκεται στό ἱερό, παρουσιάζονται καί στέκονται ἀπέναντι ἀπό τίς ἅγιες Θύρες τοῦ Ναοῦ αὐτοί πού πρόκειται νά συνδεθοῦν μέ τό δεσμό τοῦ γάμου· ὁ ἄνδρας ἀπό τή δεξιά μεριά καί ἡ γυναίκα ἀπό ἀριστερά. Στό δεξιό μέρος τῆς ἁγίας Τράπεζας ἔχουν ἀποτεθεῖ δύο δαχτυλίδια αὐτῶν, ἕνα χρυσό καί ἕνα ἀργυρό· τό ἀσημένιο δαχτυλίδι κλίνει πρός τά δεξιά καί τό χρυσό πρός τά ἀριστερά, πολύ κοντά τό ἕνα στό ἄλλο. Ὁ Ἱερέας ἀφοῦ ἔλθει στό νάρθηκα σφραγίζει (μέ τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ) τά κεφάλια τῶν νεονύμφων τρεῖς φορές καί δίνει σ᾿ αὐτούς ἀναμμένα κεριά· καί ἀφοῦ τούς ὁδηγήσει μέσα στό Ναό, θυμιατίζει σχηματίζοντας στόν ἀέρα τό σχῆμα τοῦ σταυροῦ. Καί ρωτάει αὐτούς ὁ Ἱερέας, νά ὁμολογήσουν, ἄν θέλει ἡ νύφη τό γαμπρό καί ὁ γαμπρός ἄν θέλει τή νύφη. Ἔπειτα λέγει·

Ὁ Διάκονος· Εὐλόγησε, Δέσποτα.

Ὁ Ἱερέας, μέ δυνατή φωνή·

Εὐλογημένος ἄς εἶναι ὁ Θεός μας τώρα καί πάντοτε καί στούς ἀτέλειωτους αἰῶνες.

Ὁ Χορός· Ἀμήν (= ἀλήθεια).

Ὁ Διάκονος·

Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο μέ εἰρήνη καί ψυχική γαλήνη.

Ὁ Χορός· Κύριε, ἐλέησέ μας.

Ὁ Διάκονος·

Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο νά μᾶς χαρίσει τή δική του εἰρήνη καί τή σωτηρία τῶν ψυχῶν μας.
Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο νά χαρίσει εἰρήνη σ᾿ ὅλο τόν κόσμο, σταθερότητα πίστεως στίς ἅγιες Ἐκκλησίες τοῦ Θεοῦ καί ἕνωση ὅλων τῶν ἀνθρώπων.
Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο νά διαφυλάγει ἀπό κάθε κακό τόν ἅγιο τοῦτο οἶκο τοῦ Θεοῦ καί νά προστατεύει ὅλους τούς Χριστιανούς πού εἰσέρχονται στό ναό αὐτό μέ πίστη, μέ εὐλάβεια καί μέ φόβο Θεοῦ.
Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο γιά τόν Ἀρχιεπίσκοπό μας (τόν τάδε), γιά τούς καλούς ἱερεῖς μας, γιά ὅσους διακονοῦν «ἐν Χριστῷ», γιά ὅλο γενικά τόν Κλῆρο καί τό Λαό.
Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο γιά τό δοῦλο τοῦ Θεοῦ (τάδε) καί τή δούλη τοῦ Θεοῦ (τάδε) πού αὐτή τή στιγμή δίνουν ἐπίσημα ἀμοιβαία ὑπόσχεση γάμου, καί γιά τή σωτηρία τους.
Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο νά χαρίσει σ᾿ αὐτούς τέκνα, προκειμένου αὐτά νά τούς διαδεχθοῦν στό γένος, καί νά ἱκανοποιήσει ὅλα τά αἰτήματα πού ἀφοροῦν στή σωτηρία τῶν νεονύμφων.
Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο νά ἀποστείλει ἀπό ψηλά μέ τή θεία του χάρη τέλεια καί πλήρη ἀγάπη στούς νεονύμφους, ἀγάπη πού θά ἐξασφαλίζει τήν εἰρηνική συμβίωσή τους, καθώς καί ἀμοιβαία βοήθεια γιά τήν ἀλληλοσυμπλήρωσή τους.
Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο νά φυλάξει αὐτούς, ὥστε νά ζοῦν μέ ὁμόνοια καί σταθερή ἀμοιβαία πίστη.
Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο νά εὐλογήσει αὐτούς, ὥστε νά διάγουν μέ σύμπνοια καί ἀκλόνητη ἀμοιβαία ἐμπιστοσύνη.
Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο νά διαφυλάξει αὐτούς, ὥστε ὁ βίος τους καί ἡ πολιτεία τους νά εἶναι ἄμεμπτη, ἄψογη καί ἀνεπίληπτη.
Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο, ὥστε Αὐτός πού εἶναι ὁ Θεός μας νά χαρίσει σ᾿ αὐτούς τίμιο τόν γάμο τους, καί ἀμόλυντη τή συζυγική τους κοίτη (κλίνη, στέγη).
Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο νά μᾶς διαφυλάξει ἀπό κάθε λύπη, ὀργή, κίνδυνο καί ἀνάγκη (= δύσκολη περίσταση).
Σύ, Κύριε, πού εἶσαι ὁ Θεός μας, βοήθησέ μας, σῶσε μας, ἐλέησέ μας καί διαφύλαξέ μας μέ τή δική σου χάρη.
Ἀφοῦ πρῶτα φέρουμε στή μνήμη μας τήν Παναγία, τήν ἄχραντη καί ἀμόλυντη, καί πάρα πολύ εὐλογημένη, τήν ἔνδοξη δέσποινά μας Θεοτόκο καί ἀειπάρθενη Μαρία, καί ὅλους τούς ἁγίους, ἄς ἐμπιστευθοῦμε στόν Κύριο καί Θεό μας τούς ἑαυτούς μας καί τούς ἄλλους ἀδελφούς μας καί ὅλη μας τή ζωή.

Ὁ Χορός· Σ᾿ Ἐσένα, Κύριε, ἐμπιστευόμαστε τά πάντα.

Ὁ Ἱερέας, μέ δυνατή φωνή· Διότι σ᾿ Ἐσένα ἁρμόζει κάθε δόξα, τιμή καί προσκύνηση, στόν Πατέρα καί τόν Υἱό καί τό Ἅγιο Πνεῦμα, τώρα καί πάντοτε καί στούς ἀτέλειωτους αἰῶνες.

Ὁ Χορός· Ἀμήν (= ἀλήθεια, ἔτσι εἶναι).

Ὁ Διάκονος· Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο.

Ὁ Χορός· Κύριε, ἐλέησέ μας.

Ὁ Ἱερέας λέγει τήν Εὐχή τούτη μεγαλοφώνως·

Ὁ Θεός ὁ αἰώνιος, αὐτός πού συνέζευξες καί ἕνωσες ὅσα ἦταν χωρισμένα, καί συνδέεις μέ ἀδιάσπαστο δεσμό καθετί πού εἶναι πρός τακτοποίηση· αὐτός πού εὐλόγησες τόν Ἰσαάκ καί τή Ρεβέκκα καί τούς ἀνέδειξες κληρονόμους τῆς δικῆς σου ἐπαγγελίας, τῆς ὑπόσχεσης δηλ. πού ἔδωσες στόν Ἀβραάμ σχετικά μέ τήν εὐλογία ὁλόκληρου τοῦ ἀνθρώπινου γένους· σύ ὁ ἴδιος εὐλόγησε καί τούς δούλους σου τούτους, ὁδηγώντας τους σέ κάθε ἔργο ἀγαθό.

Καί σέ παρακαλοῦμε νά εὐλογήσεις τούς δούλους σου τούτους, διότι Ἐσύ εἶσαι Θεός πού δείχνεις ἔλεος καί εὐσπλαχνία καί ἀγαπᾶς τούς ἀνθρώπους, καί σ᾿ Ἐσένα ἀναπέμπουμε δόξα, τόν Πατέρα καί τόν Υἱό καί τό Ἅγιο Πνεῦμα, τώρα καί πάντοτε καί στούς ἀπέραντους αἰῶνες.

Ὁ Χορός· Ἀμήν (ἀλήθεια, ἔτσι εἶναι, ἔτσι ἄς γίνει).

Ὁ Ἱερέας· Εἰρήνη καί ψυχική γαλήνη ἄς ἔλθει σέ ὅλους.

Ὁ Διάκονος· Μέ ὑπόκλιση τῆς κεφαλῆς προσκυνῆστε τόν Κύριο.

Ὁ Ἱερέας εὔχεται καί παρακαλεῖ· Κύριε ὁ Θεός μας, σύ πού ὡς Νυμφίος πρίν ἀπό τή θεία σου σάρκωση κατά θεία οἰκονομία ἀρραβωνιάστηκες ὡς κόρη ἁγνή τήν Ἐκκλησία, πού κάποτε ἦταν ἐθνική, εὐλόγησε τοῦτον τόν ἀρραβώνα, καί ἕνωσε, καί διαφύλαξε τούς δούλους σου τούτους ὥστε νά ζοῦν εἰρηνικά καί μέ ὁμόνοια.

Μέ δυνατή φωνή· Διότι σ᾿ Ἐσένα ἁρμόζει κάθε δόξα, τιμή καί προσκύνηση, στόν Πατέρα καί τόν Υἱό καί τό Ἅγιο Πνεῦμα, τώρα καί πάντοτε καί στούς ἀτελεύτητους αἰῶνες.

Ὁ Χορός· Ἀμήν (ἀλήθεια, ἔτσι εἶναι).

Ὕστερα, ἀφοῦ ὁ Ἱερέας λάβει τά δαχτυλίδια πού βρίσκονται στό δισκέλι (=μικρό βάθρο μέ δύο σκέλη) δίνει πρῶτα στόν ἄντρα τό χρυσό καί τοῦ λέγει·

Ἀρραβωνίζεται ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ (ὁ τάδε) τή δούλη τοῦ Θεοῦ (τήν τάδε) στό ὄνομα τοῦ Πατέρα, καί τοῦ Υἱοῦ, καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν (τρεῖς φορές).

Καί σχηματίζει Σταυρό μέ τό δαχτυλίδι πάνω ἀπό τό κεφάλι του.

Ἔπειτα λέγει καί στή γυναίκα, ἀφοῦ λάβει τό ἀσημένιο δαχτυλίδι·

Ἀρραβωνίζεται ἡ δούλη τοῦ Θεοῦ (ἡ τάδε) τό δοῦλο τοῦ Θεοῦ (τόν τάδε) στό ὄνομα τοῦ Πατέρα, καί τοῦ Υἱοῦ, καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν (τρεῖς φορές).

Καί ὅταν πεῖ στόν καθένα τρεῖς φορές τό «ἀρραβωνίζεται», σχηματίζει Σταυρό μέ τό δαχτυλίδι πάνω ἀπό τά κεφάλια τους καί φοράει τά δαχτυλίδια στά δεξιά δάχτυλα τῶν νεονύμφων.

Ὕστερα ἀνταλλάσει (ἀλλάζει) τά δαχτυλίδια τῶν νεονύμφων ὁ Παράνυμφος (κουμπάρος).

Ὁ Διάκονος· Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο.

Ὁ Χορός· Κύριε, ἐλέησέ μας.

Ὁ Ἱερέας λέει τήν Εὐχή τούτη·

Κύριε ὁ Θεός μας, σύ πού συμπορεύτηκες καί ἦλθες στή Μεσοποταμία μαζί μέ τόν ὑπηρέτη τοῦ Πατριάρχη Ἀβραάμ, ὁ ὁποῖος εἶχε ὡς ἀποστολή νά φέρει στόν κύριό του κατάλληλη νύφη γιά τόν Ἰσαάκ· σύ πού στήν προκείμενη περίπτωση ἔκαμες φανερό τό θέλημά σου νά μνηστευθεῖ ὁ Ἰσαάκ τή Ρεβέκκα μέ τή μεσολάβηση τοῦ γεγονότος τῆς ὕδρευσης, ὅταν δηλαδή ὁ ὑπηρέτης τοῦ Ἀβραάμ ζήτησε ἀπό τή Ρεβέκκα νερό νά ξεδιψάσει και ἐκείνη πρόθυμα καί μέ τό παραπάνω ἀνταποκρίθηκε· Αὐτός ὁ ἴδιος, εὐλόγησε τόν ἀρραβώνα τῶν δούλων σου (τάδε) καί (τάδε) καί κάμε σταθερό τό λόγο, τήν ὁμολογία, πού εἰπώθηκε ἀπό αὐτούς, πώς ὁ ἕνας δηλαδή θέλει τόν ἄλλο. Κάμε στερεό καί μόνιμο τό δεσμό τους μέ τή χάρη τῆς δικῆς σου ἅγιας ἑνότητας· διότι ἐσύ ἀπό τήν ἀρχή δημιούργησες τό ἀρσενικό καί τό θηλυκό, καί ἐσύ ἑνώνεις τή γυναίκα μέ τόν ἄντρα, γιά νά βοηθάει ὁ ἕνας τόν ἄλλο καί γιά νά διαιωνίζεται τό γένος τῶν ἀνθρώπων. Σύ ὁ ἴδιος λοιπόν, Κύριε ὁ Θεός μας, πού ἀπό ἀγάπη καί ἐνδιαφέρον ἀπέστειλες καί δίδαξες τήν ἀλήθεια στό ἀνθρώπινο γένος καί τό κατέστησες κληρονόμο τῆς βασιλείας σου· σύ πού πραγματοποίησες τήν ὑπόσχεσή σου, τήν ἐπαγγελία τῶν ἀγαθῶν σου, στούς πιστούς σου δούλους, τούς προπάτορές μας, στούς ἐκλεκτούς σου τῆς καθεμιᾶς ξεχωριστά γενιᾶς πού διαδέχεται τήν προηγούμενη, ρίξε εὐνοϊκό τό βλέμμα σου στό δοῦλο σου (τάδε) καί στή δούλη σου (τάδε) καί κάμε ὥστε νά εἶναι σταθερός ὁ ἀρραβώνας τους καί νά στηριχθεῖ στήν ἀμοιβαία πίστη, στή σύμπνοια, στήν εἰλικρίνεια καί στήν ἀγάπη· διότι ἐσύ, Κύριε, φανέρωσες τή θέλησή σου νά δίνεται τό δαχτυλίδι τοῦ ἀρραβώνα καί σέ κάθε περίσταση σ᾿ αὐτό νά στηρίζονται οἱ ἄνθρωποι. Μέ δαχτυλίδι δόθηκε ἡ ἐξουσία στόν Ἰωσήφ στήν Αἴγυπτο· μέ δαχτυλίδι δοξάστηκε ὁ Δανιήλ στή χώρα τῆς Βαβυλώνας· μέ δαχτυλίδι φανερώθηκε ἡ ἀλήθεια τῆς Θάμαρ· μέ δαχτυλίδι ὁ οὐράνιος Πατέρας μας ἔδειξε τήν εὐσπλαχνία του καί τή συμπάθειά του στόν ἄσωτο υἱό· «διότι, λέει τό Εὐαγγέλιο· Δῶστε δαχτυλίδι στό χέρι του νά τό φοράει καί ἀφοῦ φέρετε τό μοσχάρι τό σιτευτό, σφάξτε το, καί ἀφοῦ φᾶμε, ἄς χαροῦμε καί ἄς διασκεδάσουμε». Αὐτό τό δεξί σου χέρι, Κύριε, ἔκαμε τό Μωϋσῆ νά στρατοπεδεύσει στήν Ἐρυθρά θάλασσα· διότι μέ τό λόγο σου τό γνήσιο καί τόν ἀληθινό στερεώθηκαν οἱ οὐρανοί καί θεμελιώθηκε ἡ γῆ· καί τό δεξί χέρι τῶν δούλων σου θά εὐλογηθεῖ μέ τό λόγο σου τό δυνατό καί τό βραχίονα σου τόν ὑψηλό. Αὐτός ὁ ἴδιος λοιπόν καί τώρα, Δέσποτα, εὐλόγησε μέ τήν εὐλογία τῶν οὐρανῶν τό δακτυλοθέσιο τοῦτο· καί Ἄγγελος Κυρίου ἄς προπορεύεται μπροστά ἀπό τούς νεονύμφους ὅλες τίς ἡμέρες τῆς ζωῆς τους. Διότι ἐσύ εἶσαι αὐτός που εὐλογεῖς καί ἁγιάζεις τά σύμπαντα, καί σ᾿ ἐσένα ἀναπέμπουμε τή δόξα, στόν Πατέρα καί τόν Υἱό καί τό Ἅγιο Πνεῦμα, τώρα καί πάντοτε καί στούς ἀτελεύτητους αἰῶνες.

Ὁ Χορός· Ἀμήν (ἀλήθεια, ἔτσι εἶναι, ἔτσι ἄς γίνει)

Ὕστερα λέγεται ἡ Ἐκτενής ἱκεσία καί γίνεται ἡ Ἀπόλυση.

(δες το πρωτότυπο εδώ)

ΑΣ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ

ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΘΑΜΑΡ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦ. 38 ΤΟΥ

ΒΙΒΛΙΟΥ "ΓΕΝΕΣΙΣ" ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

Η Θάμαρ αναφέρεται και στο γενεαλογικό κατάλογο του Ιησού από τον

Ευαγγελιστή Ματθαίο

(Ματθαίος 1,3).

ΜΕ ΡΟΖ ΧΡΩΜΑ ΕΠΕΣΗΜΑΝΑ

ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΠΟΥ ΟΜΟΙΑΖΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΕ

ΑΝΗΘΙΚΕΣ ΡΟΖ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ...

ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΑΚΟΓΟΥΣΤΑ ΕΜΠΛΕΚΕΤΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΓΙΑΧΒΕ !

Ο Ιούδας και η Θάμαρ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 38 (ΓΕΝΕΣΙΣ)

Γεν. 38,1 Ἐγένετο τα ἐν ταῷ καιρῷ ἐκείνῳ, κατέβη Ἰούδας ἀπὸ ταῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ καὶ ἀφίκετο ἕως πρὸς ἄνθρωπόν τινα Ὀδολλαμίτην, ᾧ ὄνομα Εἰράς.

Γεν. 38,1 Κατά τον καιρόν εκείνον ο Ιούδας, τα από τα υιούς του Ιακώβ απεμακρύνθη από τα μέρη, όπου ήσαν οι αδελφοί του, και μετέβη τα κάποιον άνθρωπον, κάτοικον τα πόλεως Οδολλάμ, ονομαζόμενον Ειράς.

Γεν. 38,2 καὶ εἶδεν ἐκεῖ Ἰούδας θυγατέρα ἀνθρώπου Χαναναίου, ᾗ ὄνομα Σαυά, καὶ ἔλαβεν αὐταὴν καὶ εἰσῆλθε πρὸς αὐτα.

Γεν. 38,2 Είδεν εκεί ο Ιούδας την θυγατέρα τα Χαναναίου, η οποία ωνομάζετο Σαυα, την έλαβεν ως σύζυγόν του και ήλθεν εις συνάφειαν με αυτήν.

Γεν. 38,3 καὶ συλλαβοῦσα ἔτεκεν υἱὸν καὶ ἐκάλεσε ταὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἤρ.

Γεν. 38,3 Εκείνη δε έμεινεν έγκυος, εγέννησεν υιόν και έδωσεν εις αυτόν το όνομα Ηρ.

Γεν. 38,4 καὶ συλλαβοῦσα ἔτεκεν υἱὸν ἔτι καὶ ἐκάλεσε ταὸ ὄνομα αὐτοῦ Αὐνάν.

Γεν. 38,4 Μείνασα αυτή και πάλιν έγκυος, εγέννησεν υιόν, τον οποίον ωνόμασεν Αυνάν.

Γεν. 38,5 καὶ προσθεῖσα ἔτεκεν υἱὸν καὶ ἐκάλεσε ταὸ ὄνομα αὐτοῦ Σηλώμ. Αὕτη δὲ ἦν ἐν Χασβί, ἡνίκα ἔτεκεν αὐτα.

Γεν. 38,5 Και πάλιν εγέννησεν άλλον υιόν, τον οποίον ωνόμασε Σηλώμ. Η δε γυναίκα αυτή ευρίσκετο εις την πόλιν Χασβί, όταν εγέννησεν αυτά τα παιδιά τα.

Γεν. 38,6 καὶ ἔλαβεν Ἰούδας γυναῖκα Ἢρ ταῷ πρωτοτόκῳ αὐτοῦ, ᾗ ὄνομα Θάμαρ.

Γεν. 38,6 Ο Ιούδας εξέλεξε και επήρε δια τον πρωτότοκόν του υιόν, τον Ηρ, σύζυγον, η οποία ωνομάζετο Θαμαρ.

Γεν. 38,7 ἐγένετο δὲ Ἢρ πρωτότοκος Ἰούδα πονηρὸς ἔναντι Κυρίου, καὶ ἀπέκτεινεν αὐταὸν ὁ Θεός.

Γεν. 38,7 Ο προτότοκος τα τα υιός του Ιούδα έγινε φαύλος και κακός ενώπιον του Κυρίου, δι’ αυτό και ο Θεός τον εθανάτωσε.

Γεν. 38,8 εἶπε δὲ Ἰούδας ταῷ Αὐνάν· εἴσελθε πρὸς ταὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου καὶ ἐπιγάμβρευσαι αὐταὴν καὶ ἀνάστησον σπέρμα ταῷ ἀδελφῷ σου.

Γεν. 38,8 Μετά τον θάνατον του Ηρ είπεν ο Ιούδας στον υιόν του τον Αυνάν· “πάρε ως σύζυγον την χήραν του αδελφού σου, την Θαμαρ, ελθέ εις συνάφειαν με αυτήν και απόκτησε τέκνον δια τον αδελφόν σου, ο οποίος απέθανεν άτεκνος”.

Γεν. 38,9 γνοὺς δὲ Αὐνὰν ὅτι οὐκ αὐταῷ ἔσται ταὸ σπέρμα, ἐγίνετο ὅταν εἰσήρχετο πρὸς ταὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ, ἐξέχεεν ἐπὶ ταὴν γῆν τοῦ μὴ δοῦναι σπέρμα ταῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ.

Γεν. 38,9 Ο Αυνάν, γνωρίζων πολύ καλά ότι το τέκνον, που θα εγεννάτο από την συνάφειάν του τα την γυναίκα του αδελφού του, δεν θα ήτο ιδικόν του, όταν ήρχετο εις συνάφειαν τα αυτήν, άφηνε το σπέρμα του να χύνεται εις την γην, δια να μη δώση τέκνον στον άτεκνον αδελφόν του.

Γεν. 38,10 πονηρὸν δὲ ἐφάνη ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, ὅτι ἐποίησε τοῦτο, καὶ ἐθανάτωσε καὶ τοῦτον.

Γεν. 38,10 Το γεγονός αυτό εφάνη στον Θεόν πολύ κακόν, ο δε Θεός εθανάτωσε τον Αυνάν δια την κακήν αυτήν πράξιν.

ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΔΥΟ ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΩΝ ΤΟΥ ΓΙΑΧΒΕ (ΤΟΥ ΗΡ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΥΝΑΝ), ΟΠΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΙΔΙΟΤΕΛΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΛΟΓΩ ΑΣΗΜΑΝΤΗΣ ΑΙΤΙΑΣ !

Γεν. 38,11 εἶπε δὲ Ἰούδας Θάμαρ ταῇ νύμφῃ αὐτοῦ· κάθου χήρα ἐν ταῷ οἴκῳ τοῦ πατρός σου ἕως μέγας γένηται Σηλὼμ ὁ υἱός μου. Εἶπε γάρ· τα ποτε ἀποθάνῃ καὶ οὗτος, ὥσπερ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ. ἀπελθοῦσα δὲ Θάμαρ ἐκάθητο ἐν ταῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸς αὐταῆς.

Γεν. 38,11 Ο δε Ιούδας είπε τότε εις την Θαμαρ· “κάθισε στο πατρικόν σου σπίτι χήρα, έως ότου ανδρωθή ο τρίτος μου υιός ο Σηλώμ”. Είπε δε ο Ιούδας τα λόγια αυτά, χωρίς και να έχη κατά νουν να δώση την Θαμαρ σύζυγον του Σηλώμ, επειδή εφοβήθη μήπως και τα αποθάνη, τα και οι δύο άλλοι αδελφοί του. Η Θαμαρ υπακούουσα εις την εντολήν του πενθερού τα μετέβη και έμενεν στο πατρικό τα σπίτι.

Γεν. 38,12 Ἐπληθύνθησαν δὲ αἱ ἡμέραι καὶ ἀπέθανε Σαυὰ ἡ γυνὴ Ἰούδα· καὶ παρακληθεὶς Ἰούδας ἀνέβη ἐπὶ τοὺς κείροντας τά πρόβατα αὐτοῦ, αὐταὸς καὶ Εἰρὰς ὁ ποιμὴν αὐτοῦ ὁ Ὀδολλαμίτης εἰς Θαμνά.

Γεν. 38,12 Επέρασεν αρκετόν χρονικόν διάστημα και απέθανεν η Σαυα, η σύζυγος του Ιούδα. Αφού επέρασε το χρονικόν διάστημα του πένθους του κατά τα κρατούντα έθιμα, μετέβη ο Ιούδας και ο ποιμήν του Ειράς ο Οδολλαμίτης εις Θαμνά τα τα κουρεύοντας τα πρόβατά του.

Γεν. 38,13 καὶ ἀπηγγέλη Θάμαρ ταῇ νύμφῃ αὐτοῦ λέγοντες· ἰδοὺ ὁ πενθερός σου ἀναβαίνει εἰς Θαμνὰ κεῖραι ταὰ πρόβατα αὐτοῦ.

Γεν. 38,13 Ανήγγειλαν δε εις την Θαμαρ την νύμφην του λέγοντες· “ιδού ο πενθερός σου μεταβαίνει εις Θαμνά δια το κούρευμα των προβάτων του”.

Γεν. 38,14 καὶ περιελομένη ταὰ ἱμάτια ταῆς χηρεύσεως ἀφ᾿ ἑαυτῆς, περιεβάλετο θέριστρον καὶ ἐκαλλωπίσατο καὶ ἐκάθισε πρὸς ταῖς πύλαις Αἰνάν, ἥ ἐστιν ἐν παρόδῳ Θαμνά· εἶδε γὰρ ὅτι μέγας γέγονε Σηλώμ, αὐταὸς δὲ οὐκ ἔδωκεν αὐταὴν αὐταῷ γυναῖκα.

Γεν. 38,14 Αυτή δε αφήρεσε τα ιμάτια τα χηρείας τα, έβαλε καλύπτραν στο πρόσωπόν τα, εκαλλωπίσθη και εκάθισε πλησίον εις τας πύλας τα πόλεως Αινάν, η οποία ευρίσκεται εις την οδόν την τα Θαμνά. Εκαλλωπίσθη δε κατά τον προκλητικόν αυτόν τρόπον, δια να δελεάση και παρασύρη τον Ιούδαν, επειδή είδεν ότι τα δεν τα είχε δώσει ως σύζυγον τον Σηλώμ ο οποίος εν τω μεταξύ είχεν ανδρωθή.

Γεν. 38,15 καὶ ἰδὼν αὐταὴν Ἰούδας ἔδοξεν αὐταὴν πόρνην εἶναι· κατεκαλύψατο γὰρ ταὸ πρόσωπον αὐταῆς, καὶ οὐκ ἐπέγνω αὐτα.

Γεν. 38,15 Ο Ιούδας, όταν είδεν αυτήν την εξέλαβεν ως κοινήν γυναίκα, διότι εκείνη είχε κατακρύψει το πρόσωπον με την καλύπτραν και δεν την ανεγνώρισε.

Γεν. 38,16 ἐξέκλινε δὲ πρὸς αὐταὴν ταὴν ὁδὸν καὶ εἶπεν αὐταῇ· ἔασόν με εἰσελθεῖν πρὸς τα· οὐ γὰρ ἔγνω ὅτι νύμφη αὐτοῦ ἐστίν. ἡ δὲ εἶπε· τα μοι δώσεις, ἐὰν εἰσέλθῃς τα με;

Γεν. 38,16 Ελοξοδρόμησε λοιπόν τα αυτήν και τα είπεν· “άφησέ με να έλθω εις συνάφειαν μαζή σου”- δεν είχεν αντιληφθή ότι αυτή ήτο η νύμφη του- εκείνη τον ηρώτησε. “Τι θα μου δώσης εάν έλθης εις συνάφειαν μαζή μου;”

Γεν. 38,17 ὁ δὲ εἶπεν· ἐγώ σοι ἀποστελῶ ἔριφον αἰγῶν ἐκ ταῶν προβάτων μου, ἡ δὲ εἶπεν· ἐὰν δῷς μοι ἀῤῥαβῶνα, ἕως τοῦ ἀποστεῖλαί σε.

Γεν. 38,17 Εκείνος απήντησε· “θα σου στείλω ένα κατσίκι από τα γιδοπρόβατά μου”. Εκείνη του είπε· “θα δεχθώ να έλθης εις συνάφειαν μαζή μου, εάν μέχρις ότου μου στείλης το κατσίκι, μου δώσης κάποιαν εγγύησιν”.

Γεν. 38,18 ὁ δὲ εἶπε· τίνα ταὸν ἀῤῥαβῶτα σοι δώσω; ἡ δὲ εἶπε· ταὸν δακτύλιόν σου καὶ ταὸν ὁρμίσκον, καὶ ταὴν ῥάβδον ταὴν ἐν ταῇ χειρί σου. Καὶ ἔδωκεν αὐταῇ καὶ εἰσῆλθε πρὸς αὐτα, καὶ ἐν γαστρὶ ἔλαβεν ἐξ αὐτοῦ.

Γεν. 38,18 Εκείνος τα είπεν· “τι εγγύησιν θέλεις να σου δώσω;” “Θέλω να εμού δώσης, απήντησεν εκείνη, το δακτυλίδι σου, την αλυσίδα που φέρεις εις τον λαιμόν σου, και το ραβδί που κρατάς εις τα χέρια σου”. Εκείνος τα έδωσεν αυτάς τας εγγυήσεις, ήλθεν εις συνάφειαν με αυτήν και την αφήκεν έγκυον.

Γεν. 38,19 καὶ ἀναστᾶσα ἀπῆλθε καὶ περιείλετο ταὸ θέριστρον αὐταῆς ἀφ᾿ ἑαυτῆς καὶ ἐνεδύσατο ταὰ ἱμάτια ταῆς χηρεύσεως αὐταῆς.

Γεν. 38,19 Η Θαμαρ αμέσως μετά την πράξιν εσηκώθηκε και ανεχώρησε. Αφήρεσε την καλύπτραν τα και εφόρεσε πάλιν τα ενδύματα τα χηρείας τα.

Γεν. 38,20 ἀπέστειλε δὲ Ἰούδας ταὸν ἔριφον ἐξ αἰγῶν ἐν χειρὶ τοῦ ποιμένος αὐτοῦ τοῦ Ὀδολλαμίτου κομίσασθαι παρὰ ταῆς γυναικὸς ταὸν ἀῤῥαβῶνα, καὶ οὐχ εὗρεν αὐτα.

Γεν. 38,20 Ο Ιούδας έστειλε τα αυτήν με τον ποιμένα αυτού τον Οδολλαμίτην ένα από τα κατσίκια του, δια να πάρη πίσω την εγγύησιν, που τα είχε δώσει, αλλά δεν την ευρήκε.

Γεν. 38,21 ἐπηρώτησε δὲ τοὺς ἄνδρας τοὺς ἐκ τοῦ τόπου· ποῦ ἐστιν ἡ πόρνη ἡ γενομένη ἐν Αἰνὰν ἐπὶ ταῆς ὁδοῦ; Καὶ εἶπαν· οὐκ ἦν ἐνταῦθα πόρνη.

Γεν. 38,21 Εζήτησε πληροφορίας από τα άνδρας του τόπου εκείνου “που είναι η κοινή εκείνη γυναίκα, η οποία εκάθητο εις την οδόν πλησίον τα πόλεως Αινάν;” Εκείνοι του είπαν· “δεν υπάρχει εδώ κοινή γυναίκα”.

Γεν. 38,22 καὶ ἀπεστράφη πρὸς Ἰούδαν καὶ εἶπεν· οὐχ εὗρον, καὶ οἱ ἄνθρωποι οἱ ἐκ τοῦ τόπου λέγουσι μὴ εἶναι ὧδε πόρνην.

Γεν. 38,22 Επέστρεψε δε τα τον Ιούδαν και του είπε· “δεν την ευρήκα, οι δε άνθρωποι του τόπου εκείνου λέγουν, ότι δεν υπάρχει καμμία κοινή γυναίκα εκεί”.

Γεν. 38,23 εἶπε δὲ Ἰούδας· ἐχέτω αὐτά, ἀλλὰ τα ποτε καταγελασθῶμεν· ἐγὼ μὲν ἀπέσταλκα ταὸν ἔριφον τοῦτον, σὺ δὲ οὐχ εὕρηκας.

Γεν. 38,23 Ο Ιούδας είπεν· “τα κρατήση εις τα χέρια τα τα ενέχυρα που τα έδωσα. Αλλά μόνον να μη γελοιοποιηθώμεν. Εγώ, τα υπεσχέθην, τα έστειλα αυτό το κατσίκι· εσύ τα δεν την ευρήκες. Αρα είμαι εν τάξει απέναντί τα”.

Γεν. 38,24 Ἐγένετο δὲ μετὰ τρίμηνον ἀνηγγέλη ταῷ Ἰούδᾳ λέγοντες· ἐκπεπόρνευκε Θάμαρ ἡ νύμφη σου καὶ ἰδοὺ ἐν γαστρὶ ἔχει ἐκ πορνείας. Εἶπε δὲ Ἰούδας· ἐξαγάγετε αὐτα, καὶ κατακαυθήτω.

Γεν. 38,24 Αφού επέρασαν τρεις μήνες επληροφόρησαν μερικοί τον Ιούδαν, ότι η νύμφη του η Θαμαρ παρεστράτησε και να ότι έμεινεν έγκυος εκ πορνείας. Είπε δε ο Ιούδας· “βγάλτε την έξω από την πόλιν και καύσατέ την”.

ΑΠΟΤΡΟΠΙΑΣΜΟ ΠΡΟΚΑΛΕΙ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

ΤΟΥ ΘΥΛΗ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ, ΟΠΩΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ ΣΤΟ ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ "ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟ" ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ !

Γεν. 38,25 αὐταὴ δὲ ἀγομένη ἀπέστειλε πρὸς ταὸν πενθερὸν αὐταῆς λέγουσα· ἐκ τοῦ ἀνθρώπου, οὗτινος ταῦτά ἐστιν, ἐγὼ ἐν γαστρὶ ἔχω. Καὶ εἶπεν· ἐπίγνωθι, τίνος ὁ δακτύλιος καὶ ὁ ὁρμίσκος καὶ ἡ ῥάβδος αὕτη.

Γεν. 38,25 Η Θαμαρ, όταν ωδηγείτο έξω από την πόλιν δια να την παραδώσουν στο πυρ, έστειλε τα τον πενθερόν τα τα ενέχυρα τα οποία είχεν από αυτόν και του παρήγγειλε· “εγώ αν είμαι έγκυος, έμεινα από τον άνδρα, στον οποίον ανήκουν αυτά. Φρόντισε να μάθης εις ποίον ανήκει το δακτυλίδι, η αλυσίδα και αυτή η ράβδος”.

Γεν. 38,26 ἐπέγνω δὲ Ἰούδας καὶ εἶπε· δεδικαίωται Θάμαρ ἢ ἐγώ, οὗ ἕνεκεν οὐκ ἔδωκα αὐταὴν Σηλὼν ταῷ υἱῷ μου. Καὶ οὐ προσέθετο ἔτι τοῦ γνῶναι αὐτα.

Γεν. 38,26 Ο Ιούδας τα ανεγνώρισε και είπεν· “η Θαμαρ έχει δίκαιον και όχι εγώ, διότι δεν έδωκα αυτήν ως σύζυγον στον υιόν μου τον Σηλώμ, τα τα είχα υποσχεθή”. Μετενόησε δε δια το λάθος του και δεν ήλθεν άλλην φοράν εις συνάφειαν με αυτήν.

Γεν. 38,27 Ἐγένετο δὲ ἡνίκα ἔτικτε, καὶ ταῇδε ἦν δίδυμα ἐν ταῇ γαστρὶ αὐταῆς.

Γεν. 38,27 Τα δε η Θαμαρ επρόκειτο να γεννήση, υπήρχον δίδυμα εις την κοιλίαν τα.

Γεν. 38,28 ἐγένετο δὲ ἐν ταῷ τίκτειν αὐτα, ὁ εἷς προεξήνεγκε ταὴν χεῖρα· λαβοῦσα δὲ ἡ μαῖα ἔδησεν ἐπί ταὴν χεῖρα αὐτοῦ κόκκινον λέγουσα· οὗτος ἐξελεύσεται πρότερος.

Γεν. 38,28 Τα δε εγεννούσε, το ένα παιδί επρόβαλε το χέρι του. Η μαία έδεσε το χέρι αυτό με κοκκίνη κλωστή λέγουσα· “τα θα βγη πρώτος και θα είναι ο πρωτότοκος”.

Γεν. 38,29 ὡς δὲ ἐπισυνήγαγε ταὴν χεῖρα, καὶ εὐθὺς ἐξῆλθεν ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ. ἡ δὲ εἶπε· τα διεκόπη διὰ σὲ φραγμός; Καὶ ἐκάλεσε ταὸ ὄνομα αὐτοῦ Φαρές.

Γεν. 38,29 Επειδή τα εκείνος απέσυρε το χέρι του, αμέσως δε εγεννήθη ο τα αδελφός του, η μαία είπε· “διατί έφυγεν από το μέσον ο φραγμός του προηγουμένου αδελφού και ήνοιξε δια σε ο δρόμος;” Δια τούτο εκάλεσε το όνομα του δευτέρου υιού Φαρές.

Γεν. 38,30 τα μετὰ τοῦτο ἐξῆλθεν ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, ἐφ᾿ ᾧ ἦν ἐπὶ ταῇ χειρὶ αὐτοῦ ταὸ κόκκινον· καὶ ἐκάλεσε ταὸ ὄνομα αὐτοῦ Ζαρά.

Γεν. 38,30 Επειτα από τον Φαρές εγεννήθη ο αδελφός του, ο οποίος είχεν στο χέρι του την κόκκινη κλωστή. Δια τούτο η μαία τον ωνόμασε Ζαρά.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΘΑΜΑΡ

ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΕΝΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΠΟΙΟΙ ΣΤ' ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ

ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΝΗΘΙΚΑ

ΚΑΙ ΚΑΚΟΓΟΥΣΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ

ΟΠΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ

Η ΑΙΜΟΜΙΞΙΑ

Η ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ

ΤΟ ΨΕΜΑ

Ο ΔΟΛΟΣ

Η ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΤΟΥ ΠΟΥ ΔΙΕΠΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ

ΟΠΟΥ Ο Ι-ΟΥ-ΔΑΙΟΣ ΘΕΟΣ ΓΙΑΧΒΕ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΝΗΘΙΚΗ ΠΛΟΚΗ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΕΚΠΛΗΡΩΘΕΙ Η ΠΑΡΑΛΟΓΗ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ...

Η ΟΠΟΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ

ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΑΙΣΗ ΜΑΣ

ΣΤΗΝ ΙΕΡΗ ΜΑΣ ΧΩΡΑ ΕΛΛΑΣ !

ΕΠΕΙΔΗ ΠΙΣΤΕΥΑΜΕ ΣΕ Ο,ΤΙ ΜΑΣ ΕΛΕΓΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΡΕΥΝΟΥΣΑΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΩΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΝΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΖΕΤΑΙ Ο ΒΙΟΣ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟ-ΓΕΝΕΙΑ (ΟΙΚΟΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ) ΜΑΣ ;;

ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ;

https://giadanou.blogspot.com/2021/07/blog-post.html

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΡΩΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ ΖΕΥΞΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ (ΚΟΙΝΩΣ ΓΑΜΟΣ) #ελλανιακοσμοθεαση #ελλανιαδρωμενα https://giadanou.blogspot.com/2021/07/blog-post_4.html